Lijstjestijd 2014

Je zit even niet op te letten en het is plots 30 december. Toegegeven, ik bezocht dit jaar eigenlijk veel te weinig concerten en luisterde veel te weinig muziek, maar hoorde door mijn horecabaantje bij TivoliVredenburg toch best wel veel. Veel daarvan heeft het niet tot mijn jaarlijstjes gehaald, veel van wat ik op Pinkpop en Best Kept Secret zag wel. Veel plezier ermee en tot in 2015. Groetjes.

Beste albums van 2014

1. The War On Drugs - Lost In The Dream

2. Real Estate - Atlas

3. Paolo Nutini - Caustic Love

4. Mac Demarco - Salad Days

5. Temples - Sun Structures

6. Sharon van Etten - Are We There

7. Perfume Genius - Too Bright

8. Avi Buffalo - At Best Cuckold

9. Damon Albarn - Everyday Robots

10. Mathijs Leeuwis - Alweer geen revolutie

Beste optredens van 2014

1. Arcade Fire @ Pinkpop, Landgraaf

2. Paolo Nutini @ MC Theater, Amsterdam

3. The War On Drugs @ Best Kept Secret, Hilvarenbeek

4. Rolling Stones @ Pinkpop, Landgraaf

5. Nils Frahm @ Best Kept Secret, Hilvarenbeek

6. Ben Howard @ Heineken Music Hall, Utrecht

7. Belle and Sebastian @ Best Kept Secret, Hilvarenbeek

8. Metronomy @ TivoliVredenburg, Utrecht

9. Spinvis @ Tivoli Oudegracht, Utrecht

10. Aestrid @ EKKO, Utrecht

Lijstjestijd 2013

Ook dit jaar luisterde ik naar muziek. Misschien luisterde ik wel meer dan ooit, aangezien een half jaar lang op de webredactie van één van 's lands grootste radiostations zat. Ik luisterde niet alleen naar muziek, ik schreef er over en mocht veel bands live aanschouwen. Halverwege het jaar suggereerde ik min of meer dat het beste album van het jaar zich reeds aan de wereld had gepresenteerd. Dat idee is wat mij betreft nog even actueel als toen, maar in de tussentijds is ons wel degelijk meer moois ter ore gekomen.

Lijstjestijd
Het is lijstjestijd en elke muziekliefhebber met een beetje eigendunk slingert de zijne het digitale bestaan in, dus dan kan ik natuurlijk niet achterblijven. Dit zijn mijn favoriete albums van 2013.

1. Vampire Weekend - Modern Vampires Of The City

2. Unknown Mortal Orchestra - II
3. Arctic Monkeys - AM
4. Mikal Cronin - MCII

5. Jagwar Ma – Howlin

6. The National – Trouble Will Find Me 
7. Arcade Fire – Reflektor 
8. Mozes and the Firstborn – Mozes and the Firstborn 
9. Franz Ferdinand – Right Thoughts, Right Words, Right Action
10. Phosphorescent - Muchacho



En dit waren naar mijn mening de beste optredens waar ik bij was.
1. Arctic Monkeys, Best Kept Secret
2. Spinvis, De Kleine Komedie
3. Blur, Rock Werchter
4. Nick Cave & The Bad Seeds, Lowlands
5. De Tweede Speeldoos, EKKO
6. Vampire Weekend, De Wereld Draait Buiten
7. Mikal Cronin, Le Guess Who? May Day
8. John Coffey, Lowlands
9. Unknown Mortal Orchestra, Le Guess Who? May Day
10. Yo La Tengo, Le Guess Who?


Bron: 3voor12.vpro.nl

Bye bye now!

"Skills, I got skills. I got skills to make it through 3FM's doorway!" blèrde ik zo'n zeven maanden geleden ietwat jolig en in een staat van euforie nadat ik net een telefoontje had gekregen dat ik was aangenomen als stagiaire bij 3FM. Van februari tot en met augustus mocht ik mij daar webredacteur noemen. Als je me dat twee jaar geleden had verteld, had ik je vierkant uitgelachen.

Ik kwam binnenwandelen tijdens Zeroes Request; ik leerde al snel heel veel enthousiaste en hardwerkende mensen kennen van wie ik heel veel mocht leren; ik zat in de Gashouder in Amsterdam te zwoegen tijdens de uitreiking van de 3FM Awards; ik kwam extra vroeg naar Hilversum om Tom en Russ van Editors te kunnen zien spelen; ik ging voor het eerst naar een festival waar ik niet in een tentje maar in een hotel sliep; ik huppelde daar backstage rond en trof onder meer een licht dronken Ben Howard (waarbij mijn professionaliteit het gelukkig won van mijn fandom en ik een huwelijksaanzoek wist te voorkomen); ik kreeg zwetende handjes toen Kendrick Lamar op North Sea Jazz de studio in wandelde en me de zijne toereikte; ik ging aapjes kijken op de Vierdaagsefeesten in Nijmegen en ik was vorig weekend op Lowlands en had daar zoals gewoonlijk de tijd van mijn leven.

Maar nu zit het erop. En zeven maanden gaan je niet in de koude kleren zitten, kan ik je vertellen. Ik heb heel veel gelachen en uiteindelijk ook een heel klein traantje weggepinkt. Zoals ik als kind na twee weken zomervakantie op de camping in Frankrijk op de terugweg huilde omdat we naar huis gingen, zo viel mijn laatste stagedag bij 3FM me uiteindelijk ook zwaarder dan ik had verwacht.

Als je me twee jaar geleden had verteld dat ik binnen twee jaar een stage bij 3FM zou hebben afgerond, had ik je vierkant uitgelachen. Ik voel me een geluksvogel en geniet nog even na. Maar niet te lang, want die vervaardigde skills gaan me natuurlijk niet zomaar over al die drempels heen helpen...

Iris tipt #LL13: Tame Impala

Nog precies één nachtje tot Lowlands 2013. Het gebrek aan 'echte', waardige headliners zou velen hebben doen besluiten toch niet te gaan. Want zijn Lowlandstickets normaal niet aan te slepen; er circuleren er momenteel nogal wat rond op het wereldwijde web. Terecht? Het weekend van 16, 17 en 18 augustus gaat het uitwijzen.

Wat mij betreft staan er een prima aantal acts op het affiche die ook van Lowlands 2013 een fantastisch weekend gaan maken. Nog precies één nachtje met één tip van Iris. Laat de voorpret beginnen!

Tame Impala / vrijdag 16 augustus om 16.30 uur / Alpha
Ze spacen 'm lekker daar Down Under, maar in het rijtje Jagwar Ma, Unknown Mortal Orchestra en Tame Impala weet laatstgenoemde het toch wel het meest bont te maken. Lekker psychedelisch, lekker zweverig, eigenlijk gewoon lekker gek: dat is Tame Impala. Maar met enkel die omschrijving zou je de band teniet doen. De langharige Australiërs combineren gitaren en synthesizers tot een bijna extatische mix en juist in die combinatie laten Kevin Parker en kornuiten horen hoe waanzinnig veelzijdig hun muziek is.

Het, we mogen gerust zeggen uitstekende tweede album Lonerism klinkt op het eerste oor namelijk wel een beetje vaag, dat ontken ik niet. Maar zodra die plaat eenmaal geland is (en neem daar vooral even de tijd voor), wil je plotseling niets anders meer. 'Elephant', 'Apocalypse Dreams', 'Music To Walk Home By': het zijn stuk voor stuk liedjes die zich langzaamaan in je hoofd nestelen en daar eigenhandig een permanent plekje afdwingen.

Dat kan ongetwijfeld goed met een joint en wat paddo's, maar ook zonder is de kans groot dat Tame Impala je een uur lang meeneemt in een wereld waar je je niet bewust bent van de tijd. Wel ja, natuurlijk klinkt dat zweverig. Maar met zulk een nuchtere mentaliteit als Seasick Steve, Tame Impala's voorganger in de Alpha, wordt het ook al snel saai.

Hoogtepunt: Zonder dat je het in de gaten hebt meebrullen met 'Feels Like We Only Go Backwards' en beseffen dat die tekst op dat moment helemaal niet voor jou spreekt, maar toch verder zingen. Vervolgens pure blijdschap in 'Apocalypse Dreams': "This could be the day that we push through / It could be the day that all our dreams come true". Net een sprookje.

Tame Impala - 'Elephant'