De deskundigheid van recensenten.

Ik ben er al meerdere malen over gestruikeld: de recensies van 3voor12. Ik vind ze heerlijk om te lezen, vooral na zo'n weekend Pinkpop. Niet omdat ik ze altijd even sterk vind, maar meer om te kunnen vergelijken. Toch kan ik me er soms ook ontzettend aan ergeren. 3voor12 vindt zichzelf namelijk nogal wat en, beware, schrijft uitsluitend positief over artiesten die hen aanspreekt, ongeacht de kwaliteit van de muziek.

Ik weet het, er is inmiddels al veel geschreven over dergelijke ergernissen. Eigenlijk is dit stuk overbodig. Maar door die (ontzettend goede, mag ik dat zeggen als 'recensent'?) stukken van Bram de Wijs en Werner Bros ben ik er inmiddels zeker van dat ik niet de enige ben die nog al eens met enige verbazing recensies leest. Dus wijd ik nog even uit.

Heeft iedereen er zo van genoten het plezier van het gezicht van White Lies-zanger Harry McVeigh af te kunnen lezen? Waren er meer mensen die een klein beetje overgave misten bij Coldplay, of waren mijn verwachtingen gewoon te hoog? Ben ik de enige die in het zondagprogramma graag de plaats van Kings Of Leon had verwisseld met die Wolfmother?
En zo kan ik nog wel even doorgaan. Ik weet niet precies hoe het komt, maar tijdens elk optreden dat ik bijwoon komt er al allerlei tekst in me op. Vlagen tekst met betrekking tot het optreden waar ik naar kijk. Soms focus ik me er onbewust al veel te veel op. Vergeet ik bijna te genieten. Maar toch. Ik kan het niet helpen. Al tijdens een willekeurig optreden vraag ik me af of anderen hetzelfde denken. Of iets in mijn beleving ook door anderen wordt gevoeld. Aangezien er dit weekend minimaal 62.000 mensen rondliepen op het festivalterrein van Pinkpop, wordt mijn nieuwsgierigheid naar de mening van anderen nog veel groter.
Als uitgangspunt voor mijn 'meetlint' met betrekking tot de optredens kan ik bijna niet anders dan me richten op de recensies van 3voor12. Bij de filmpjes op youtube staan af en toe interessante reacties waarin zo uitgebreid mogelijk een mening verwoord wordt. Die mening kan wel eens verdomd goed beargumenteerd zijn, maar kan door de beperking van 500 tekens nog altijd verkeerd geïnterpreteerd worden omdat er een stukje context ontbreekt. Eigenlijk bieden recensies dus de enige uitkomst. Op het moment dat ik thuiskom duurt het dan ook niet lang of ik duik achter mijn laptop.

Toch wil ik ook een kanttekening maken bij recensies. Ik heb altijd getwijfeld aan de deskundigheid van recensenten. Ik ben er altijd van overtuigd geweest dat elke muziekliefhebber zo'n concert kan bijwonen en daar op de een of andere manier zijn of haar beargumenteerde mening over kan geven. Alleen schijnen de mensen van 3voor12 er meer verstand van te hebben. Verstand van muziek. Ik word er kriebelig van als iemand het daarover heeft. Volgens mij bestaat het niet. Verstand van muziek. Met meer kennis en ervaring heb je wellicht meer mogelijkheden, maar het wil niet per definitie zeggen dat je beoordeling daardoor meer waard is dan die van een of andere willekeurige bezoeker.

Eigenlijk heb ik een soort haat/liefde-verhouding met 3voor12. Het lijkt me te gek om hier, one day, wat werkzaamheden te kunnen verrichten. Het lijkt me te gek om zelf een van die recensenten te zijn.
Schrijven voor 3voor12. Dat is bijna het mooiste werk wat je zou kunnen doen. Voor mij dan. En toch ben ik lang niet altijd tevreden met wat ze schrijven. Waarschijnlijk zal ik er ook nooit terechtkomen. Gewoon omdat ik een te simpele ziel ben, die observeert en waarneemt en dat op papier zet, zonder daar enig 'verstand van muziek' aan te pas te laten komen. Maar op mijn eigen blog kan ik alles. En niemand die me corrigeert. 3voor12? Wat is dat?

Ik moet nu natuurlijk ook niet afkerig gaan doen omdat het zogenaamd stoer is om af te wijken van de mening van anderen. Er zijn immers ook recensenten die erin slagen precies dat gevoel dat ik had bij een concert op een prachtige manier verwoorden. Maar dan ook echt op een geniale manier. Zo heb ik me nog veelal verwonderd over de recensie die 3voor12 Eindhoven een aantal weken geleden plaatste over Sufjan Stevens. Het was een optreden waarvan ik dacht dat het zo extravagant en geniaal was geweest dat het niet in woorden te bevatten zou zijn. Toch werd het gedaan. 'Zo wil ik ook schrijven!', dacht ik.
Die recensies over Pinkpop doen me over het algemeen echter vrij weinig. Waarom? Simple Plan en All Time Low zijn ook niet mijn meest favoriete bands. Ik hou niet van het genre. Althans, nu niet meer, misschien een aantal jaren geleden nog wel. Puberpop? Ja, wellicht. Nou en? Dat wil niet zeggen dat ze geen goed optreden kunnen afleveren. Bij 3voor12 staat echter voor aanvang van het optreden al vast dat dergelijke bands nooit hoger dan een 5,5 zullen scoren, gewoonweg omdat hun muziek per definitie niet '3voor12-waardig' is. Dat is niet leuk. Dat is gewoon niet leuk. Voor niemand niet. Dan kun je 't net zo goed niet schrijven. Gewoon niet aan beginnen. Doe jezelf en anderen een plezier en ga niet naar Pinkpop, 3voor12, als de meerderheid van de namen op het affiche toch te min voor jullie interessante en bovenal 'goede' muzieksmaak is.

Goed, voor zover dit. Ik kan nu ook wel direct gaan uitwijden over mijn mening met betrekking tot de optredens waarbij ik afgelopen weekend aanwezig was op Pinkpop, maar dat zou zonde zijn. En nu ik dit heb geshreven durf ik 't ook bijna niet meer. Maar toch, who cares? Bovendien wil ik nog wel even terugkomen op het weinige inlevingsvermogen en het valse gezang bij White Lies (ik vond het anderhalf uur later bij Kings of Leon namelijk eerder tenenkrommend) en 'de fascinerende plak kauwgom in Dave Grohls wang'. Ach, het woord meningsverschil bestaat uiteraard niet voor niets.