Wat mij betreft staan er een prima aantal acts op het affiche die ook van Lowlands 2013 een fantastisch weekend gaan maken. Nog precies drie nachtjes met drie tips van Iris. Laat de voorpret beginnen!
“So what
the fuss?” zong Stevie Wonder in 2005 nog. Hij had het toen vermoedelijk
niet over het vervormen van gitaargeluid met behulp van een effectpedaal, maar
dat is wel hetgeen waar het vandaag de dag weer om draait in de alternatieve
hoek van de popmuziek. ‘Fuzz’, in het Nederlands vaak uitgedrukt met ‘gruizig’,
is het toverwoord in dit perspectief. De Californische zanger en
multi-instrumentalist Mikal Cronin weet daar als geen ander mee om te gaan.
Cronin zo nu en dan al verantwoordelijk voor de bas en
achtergrondzang in de band van, je gelooft het niet, fuzzboxsensatie Ty Segall.
Maar daar blijft het niet bij. Uit zijn tweede album MCII blijkt bijvoorbeeld dat hij een songwriter met bijna
exceptioneel veel gevoel voor smaakvolle rechttoe-rechtaan popliedjes is. De
muziek van Mikal Cronin rammelt zo nu en dan lekker, maar de melodieën en
harmonieën spelen een even grote rol in het geheel.
Mikal Cronin en zijn band spelen live met een bevlogen
energie die aanstekelijk werkt. Dat de liveset van deze Amerikaanse singer-songwriter
uit louter hits bestaat (wel verdomd, eigenlijk geldt dat voor zijn hele
repertoire) kan een even groot voordeel als nadeel zijn. Cronin is
waarschijnlijk echter nergens beter op zijn plek dan in de India, rond een
uurtje of acht.
Hoogtepunt:
“I’ve been waiting for the sun to set / the moon to shine / the day to change
to night”. Nou, dat moment dus, in ‘Change’. Of misschien is het ‘Weight’ wel. ‘Am I Wrong’ of ‘Is It Alright’? Ach,
Mikal, speel toch nog een halfuurtje door. Mister and Mississippi wachten wel.
Want, eerlijk is eerlijk: dat optreden voelt nu waarschijnlijk toch al als
mosterd na de maaltijd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten